Француз сүңгуір қайығы Регно - French submarine Regnault - Wikipedia

Регно
Француз сүңгуір қайығы Lagrange.jpg
Қарындас кеме Лагранж 1922-1923 жж
Тарих
Франция
Атауы:Регно
Аттас:Анри Виктор Регно
Құрылысшы:Арсенал де Тулон
Қойылған:1913
Іске қосылды:25 маусым 1924
Аяқталды:1924
Тапсырылды:1924
Жұмыс істемейді:1937
Тағдыр:1937 жылы ұрланған және сынықтарға сатылған
Жалпы сипаттамалар
Сыныбы және түрі:Лагранж-сынып сүңгуір қайық
Ауыстыру:
Ұзындығы:75,2 м (246 фут 9 дюйм)
Сәуле:6,3 м (20 фут 8 дюйм)
Жоба:3,6 м (11 фут 10 дюйм)
Айдау:
  • 2 × дизельді қозғалтқыштар, 2600 а.к. (1 939 кВт)
  • 2 × электр қозғалтқыштары, 1,640 а.к. (1,223 кВт)
Жылдамдық:
  • 16.5 түйіндер (30,6 км / сағ) (беткі қабаты)
  • 11 түйін (20 км / сағ) (суға батқан)
Ауқым:
  • 4300 теңіз милі (8000 км) 10 түйінде (19 км / сағ)
  • 125 теңіз милі (232 км) 5 торапта (9,3 км / сағ) (су астында)
Сынақтың тереңдігі:50 м (160 фут)
Қосымша:47
Қару-жарақ:

The Француз сүңгуір қайығы Регно (Q113) а Лагранж-сынып сүңгуір қайық үшін салынған Француз Әскери-теңіз күштері 1913-1924 жылдар аралығында салынған. Ол қаланған Арсенал де Тулон верфтер және 1924 жылы 25 маусымда іске қосылды. Регно 1924 жылы аяқталып, француз тілінде қызмет етті Marine Nationale 1937 жылға дейін.

Дизайн

The Лагранж-класс сүңгуір қайықтары 1913 жылдан 1914 жылға дейін француз флотын кеңейту бағдарламалары аясында жасалды.[1][2] Кемелер жобаланған Джулиен Хаттер, өзінің алдыңғы жобасын сәл өзгерте отырып Дупей де Лом, қуаты 2000 а.к. (1491 кВт) екі Парсонс бу турбинасын қолдану.[3] Құрылыс кезінде бұл идеядан бас тартылып, кемелер орнына дизельді қозғалтқыштармен жабдықталған.[1][3]

Лагранж- сыныптық сүңгуір қайықтардың ұзындығы 75,2 м (246 фут 9 дюйм) болды сәуле 6,3 м (20 фут 8 дюйм) және а жоба 3,6 м (11 фут 10 дюйм) және 50 м (160 фут) дейін суға батыра алады. Сүңгуір қайықта а ығысу 920 тонна (905 ұзақ тонна ) және су астында ығыстыру 1,318 тонна (1,297 ұзақ тонна ).[4] Беткі қабаттағы қозғалыс Швейцария өндірушісі жасаған 2600 а.к. (1939 кВт) екі дизельді қозғалтқышпен қамтамасыз етілді. Sulzer және екі 1640 а.к. (1223 кВт) электр қозғалтқыштары.[3][5] Сүңгуір қайықтардың электр қозғалтқышы су астында 11 торап (20 км / сағ; 13 миль / сағ) және жер бетінде 16,5 түйін (30,6 км / сағ; 19,0 миль) жылдамдыққа жетуге мүмкіндік берді.[3][6] Олардың беткі диапазоны 9 торапта (17 км / сағ) 7700 теңіз милін (14300 км), ал 12 түйінде (22 км / сағ) 4000 теңіз милін (7400 км) құрады, су астында 70 теңіз милі (130 км) болды. ) 5 түйінде (9,3 км / сағ).[1][3]

Кемелер сегіз 450 мм торпедалық түтіктермен жабдықталған (төртеуі садақта, екеуі қатты және екеуі сыртқы), барлығы 10 торпедалар және екі борт мылтықтары бар. Сынып сонымен бірге 440 снарядтан тұратын оқ-дәрілермен жабдықталған 75 мм мылтықпен қаруланған. Бір кеменің экипажы төрт офицерден және 43 офицерлер мен теңізшілерден тұрды.[3][5][7]

Қызмет тарихы

Регно Арсенал де Тулонда салынған.[5][8] Ол 1913 жылы қаланған, 1924 жылы 25 маусымда басталған,[3][5] ХІХ ғасырдағы көрнекті француз химигінің құрметіне аталған Анри Виктор Регно және Q113 вымпел нөмірі берілді.[5] Регно 1935 жылға дейін Жерорта теңізінде қызмет етті.[1][5]

Дәйексөздер

  1. ^ а б в г. Couhat, б. 159.
  2. ^ Конвей, б. 389.
  3. ^ а б в г. e f ж Фонтеной, б. 89.
  4. ^ Кухат, 158–159 бб
  5. ^ а б в г. e f Конвей, б. 212.
  6. ^ Couhat, б. 158.
  7. ^ Смит, Гордон. «Француз Әскери-теңіз күштері, 1-дүниежүзілік соғыс». www.naval-history.net.
  8. ^ Джейн, б. 198

Әдебиеттер тізімі

  • Кухат, Жан Лабейл (1974). Бірінші дүниежүзілік соғыстың француз әскери кемелері. Лондон.
  • Фонтеной, Пол Э. (2007). Сүңгуір қайықтар: олардың әсер етуінің иллюстрацияланған тарихы. ABC-CLIO баспа қызметі.
  • Гардинер, Роберт және Грей, Рандал (1985). Конвейдің бүкіл әлемдегі әскери кемелері, 1906–1921 жж. Лондон: Conway Maritime Press. ISBN  978-0-85177-245-5.
  • Мур, Джон (1990). Бірінші дүниежүзілік соғыстың Джейннің жауынгерлік кемелері. Лондон.