Горняк Григорийе - Grigorije of Gornjak

Горняк Григорийе
Құрметті
Туған14 ғасырдың басында
Өлді7 желтоқсан
Мереке7 желтоқсан
Әсер етедіГешихазм

Горняк Григорийе (Серб: Григорије Горњачки, Григорије из Горњака; фл. 1375–79), сондай-ақ белгілі Кіші Григорийе (Григорије Млађи) және Григорийе үнсіз (Григорије Ћутљиви) болды Серб православиесі әулие деп танылған монах. Ол оқыды Синай тауы оның мұғалімдері қайда болды Григорий Синай және Видиннің ромилосы. Сербия, болгар және грек монахтарының тобымен бірге Григорий қайтып келді Моравия Сербиясы 1375-1379 жылдар аралығында. Олар күшті құрды гидихастикалық Григорий басқарған колония. Олардың қамқоршысы болды Ханзада Лазар кім салған Горняк монастыры олардың колониясы үшін. Ол Григорийге және басқа монахтарға жазбаша тарау арқылы берді Серб патриархы 1379 жылы 17 мамырда. Григорийе қалған өмірін монастырьда өткізді.

Ерте өмір

Серб Григорийе Константинопольден әйгілі монастырь колониясы Парорияға көшті Фракия. Онда ол Романмен және оның бұрынғы досы Иларионмен кездесті Григорий Синай. Ромил басқа монахтардан бөлек коттеджде бес жыл бойы көшіп, содан кейін Синай тауына көшіп кетті, ал Григорий Иларионның тәлімгерлігінде қалды.[1]

Синай тауында

Иларион қайтыс болғанда Григорье Синай тауына көшіп барды, ол Римнің шәкірті болды, ол кейінірек Раваника әулиесі Ромил ретінде танымал болады.[2] Горняк Григорийе - Раваника Ромилінің агиографиясының авторы. Горняк Григорийе деп те аталады Синайт өйткені ол монах болған Синай тауы.[3] Себебі Османлы олар Синай тауынан кетуге шешім қабылдады.[4]

Моравия Сербия дегенге қайта келу

1375 жылдан кейін Горняк Григорийесі, Раваника Ромилі, Роман және олардың гесихиастикалық бауырластығының бірнеше мүшелері[5] кірді Моравия Сербиясы өздерін ханзада Лазардың қорғауына алды. Олар Синай тауынан шыққан серб, болгар және грек монахтарынан тұратын күшті гесастикалық колония құруға қатысты.[6]

Аңыздарға сәйкес, Ханзада Лазар жанында аң аулап жүрген Млава өзені өзеннің екінші жағында монах Григорийені байқаған кезде. Лазар Григорийемен сөйлесуге тырысты, бірақ өзеннің шуынан сәттілік болмады. Григорийе Лазармен сөйлесу үшін өзенді жауып тастады, сол күннен бастап Млава бұл жерде көп шу шығармайды.[7]

1379 жылдың басында Лазар князі шығарған жарғы бойынша Григорийге Горняк монастыры. Жарғыда монастырьларды Григорий қайтыс болғаннан кейін оның басқа монахтары басқарады деп көрсетілген. Григорийе бұл жарғыны қабылдады Печ[8] серб патриархына Спиридон оны 1379 жылы 17 мамырда растады[9][10][11] Ромил Раваника монастырының жанында қалды[12] Григорийе өмірінің қалған уақытын өзі жерленген Горняк монастырында өткізді. 16 және 17 ғасырларда оның қалдықтары Горнякқа оралмай тұрып Орашковица монастырына көшірілді.[13]

Горняк Григорийе канонизацияланды және оның құрметіне шіркеу қызметі қайтыс болған күні, бір күн өткен соң өткізіледі Әулие Николай күні, 7 желтоқсан.[14]

Сондай-ақ қараңыз

Әдебиеттер тізімі

  1. ^ «МАНАСТИР ГОРЊАК». 12 ақпан 2011. Алынған 24 сәуір 2016.
  2. ^ «МАНАСТИР ГОРЊАК». 12 ақпан 2011. Алынған 24 сәуір 2016.
  3. ^ Радович, Амфилохие. «Синаити и Србија». www.svetazemlja.info/.
  4. ^ Mileusnić 1997 ж, б. 1.
  5. ^ Историјски часопис 3 (1951-1952). Istorijski институты. 1 қыркүйек 1953. б. 105. GGKEY: 73HS377YS6Y.
  6. ^ Срейович, Драгослав; Гаврилович, Славко; Чиркович, Сима М. (1982). Istorija srpskog naroda: knj. Маричке битке дейін (1371). Srpska književna zadruga. б. 135.
  7. ^ «Где је Григорије утишао Млаву». 5 мамыр 2009 ж. Алынған 24 сәуір 2016.
  8. ^ «МАНАСТИР ГОРЊАК». 12 ақпан 2011. Алынған 24 сәуір 2016. Онда тек Горнака дошао патриоарху Спиридону у Пећ да га замоли да потврди кнежеву повељу којом үш минут бұрын қолда бар манастир тірі жив, содан кейін бұл жерде жақсы калуера бар. Патријарх је тако и үшіно. Манастир бір ғана әкімшілігі бар митрополита браничевскіге барады, сол уақытта барлық духовнаға барады, бір уақытта және бірде-бір игуманаға ие болу керек. Горњак је, заправо, постао ставропигиия.
  9. ^ наука, Српска академија (1950). Гласник Српске академије наука. Академија. б. 179. ... 17 маусымда 1379 жылы 17 сәуірде Спиридона патриоттық патриоттық іс-шаралар өткізілді, және сіз Спиридоновом по-тврдом командасын қолдандыңыз. Григорије се уствари ниіе називао Синајитом. Сіз бұл туралы ұмытпаңыз.
  10. ^ Зерттеулер, Югославияның тарихи ұлттық комитеті (1955). Dix années d'historiographie yougoslave 1945-1955 жж. Maison d'edition «Югославия,». б. 29.
  11. ^ Istorijski časopis. Институт. 1973. б. 149. Затим следи потврда те повеље, сонымен қатар па-тријарх Спиридон. Друга повеља кнеза Лазара би била „од 17 мая 1379. или нешто раније«, кожом книз предаје манастир Григорију Синијату и общественные страницы.
  12. ^ Istorija srpskog naroda: Doba borbi za očuvanje i obnovu države 1371-1537. Srpska knjiiževna zadruga. 1892. б. 174. Светогорац Ромил үш апта ішінде Раванице 1376–77 дейінгі аралықта, Манстрир мен Дждрелудың алдында Григорийде бірде-бір добио бар, Лазар Саградио 1379-шы жылы, ал кастрюльге бару керек ...
  13. ^ Лесковац, Младен; Форишковић, Александар; Попов, Чедомир (2004). Српски биографски речник. Будућност. б. 811. 1379 жылы Свету горуға бару керек, және манасир Горнактың алдында лазара добио бар, сондықтан мен остатак животаға сүйенемін. Ту је и сахрањен.
  14. ^ sinod, Srpska pravoslavna crkva. Sveti arhijerejski (1977). Službeni тізімі Srpske pravoslavne crkve. б. 228.

Дереккөздер

Әрі қарай оқу

  • Grigorije iz Gornjaka, Istorijski Časopis 3 (1952), 85 - 105 беттер.

Сыртқы сілтемелер