Үндістандағы кәсіподақтар - Trade unions in India

Үндістандағы кәсіподақтар
Реттеуші органЕңбек және жұмыспен қамту министрлігі
Жаһандық құқық индексі
5 Құқық кепілдігі жоқ
Халықаралық еңбек ұйымы
Үндістан ХЕҰ мүшесі
Конвенцияны ратификациялау
Қауымдастық еркіндігіБекітілмеген
Ұйымдастыру құқығыБекітілмеген
Барлық кәсіподақтар митингісі Удайпур, Раджастхан
AITUC митингісі Алаппужа, Керала
AICCTU Ұлттық наразылық акциясына қатысу
Бірінші мамыр митингісі Мумбай
APFTU митингісі Хайдарабад
UTUC (L-S) қабырға Калькутта

Кәсіподақтар Үндістан бойынша тіркелген және жылдық табыстарын тармақ бойынша ұсынады Кәсіподақтар туралы заң (1926). Кәсіподақтар туралы статистиканы Үндістан Үкіметі, Еңбек Министрлігінің Еңбек Бюросы жыл сайын жинайды. 2012 жылға арналған соңғы мәліметтерге сәйкес, 16.154 кәсіподақ ұйымдары болды, олардың жалпы құрамы 9.18 миллионды құрады (15 штаттың қайтарымы негізінде - 28 штат пен 9 одақ аумағынан).[1] Үндістандағы кәсіподақтар қозғалысы көбіне саяси бағыттар бойынша бөлінеді және тәуелсіздікке дейінгі саяси партиялар мен кәсіподақтардың өзара әрекеттесуінің үлгісін ұстанады. Жүйенің осы түрінің таза нәтижесі туралы пікірталас жүреді, өйткені оның артықшылығы да, кемшілігі де бар. Bharatiya Mazdoor Sangh - Үндістанның ең ірі кәсіподағы.[2]

Фирма немесе салалық кәсіподақтар көбінесе үлкен Федерацияларға қосылады. Елдегі ең ірі Федерациялар ұлттық деңгейде еңбекті ұсынады және олар белгілі Орталық кәсіподақ ұйымдары (КСО). Кәсіподақтың соңғы тексерісі жүргізілген 2002 жылғы жағдай бойынша, Еңбек министрлігі мойындаған 12 CTUO бар.[3]

Тарих

Бомбей порт қалаларының айналасында тоқыма және тігін фабрикаларын құру (қазір Мумбай ), Калькутта (қазір Калькутта ), Мадрас (қазір Ченнай ) және Сүре 19 ғасырдың екінші жартысында Индиядағы өндірістік жұмыс күшінің басталуына әкелді. Осы уақыт аралығында жұмысшылардың бірнеше ереуілдері мен наразылықтары тіркелді. Үндістан жұмысшыларының алғашқы қауымдастығы үшін несие, әдетте, беріледі Bombay Mill-Hands қауымдастығы негізін қалаған Лоханде Н.М. 1890 ж. Бұл сол кездегі Ұлыбритания үкіметі 1881 жылы «Бірінші» фабрикалар туралы заң қабылдағаннан кейінгі кезеңде болды. Келесі жылдары бірнеше еңбек бірлестіктері мен одақтары құрылды. Бірінші анық тіркелген кәсіподақ болып саналады Мадрас еңбек одағы негізін қалаған Б.П. Вадия 1918 жылы бірінші құрылған кәсіподақ федерациясы болды Бүкіл Үндістан кәсіподақтарының конгресі 1920 ж.

Бірінші дүниежүзілік соғыс кезіндегі кәсіподақтардың қарқынды өсуінен кейін Ресей революциясы және оның құрылуы ХЕҰ - өндірістік қақтығыстар күшейе бастады және 1920 мен 1924 жылдар аралығында 1000-нан астам ереуілдер тіркелді. Ереуілдер толқындары 1924 жылы атышулы 'Cawnpore заговор ісі' бойынша әйгілі басшылар мен кәсіподақшылардың қамауға алынуымен қайнап, кәсіподақ лидерлері қамауға алынды және әрекет жасады деп айыпталды Коммунистік Англия үкіметін құлатуға тырысу және төңкеріс. Кейіннен Кәсіподақтар туралы заң (1926) қабылданды, ол Кәсіподақтарды реттеу мен мұқият бақылау ережелерін құрды. Заң күшіне енген алғашқы жылы 28 кәсіподақ тіркеліп, жалпы саны 100 619 мүшесі бар декларация тапсырды.[4] Осыдан кейін және сол уақытта кәсіподақтардың саны тез өсті Үндістанның тәуелсіздігі 1947 жылы 2766 кәсіподақ тіркелген, олардың жалпы құрамы 1,66 миллионнан асқан. Бұл кәсіподақтар мен жұмысшылар ұйымдарының кең ықпалына әкеліп, Тәуелсіздіктің алғашқы онкүндігінде қабылданған қолайлы әлеуметтік заңдарға әкелді. Осы уақыт аралығында бірнеше маңызды еңбек заңдары қабылданды.

Либерализацияға тәуелсіздік (1947) (1991)

1947 жылы тәуелсіздікке қол жеткізгеннен кейін және 1950 жылы Республика құрылғаннан кейін Үндістан негізінен социалистік экономикалық әдісті ұстанды, ол мемлекеттік сектордың жұмыспен қамтылуын және жұмысшыларға қатысты заңнаманы көтермелейді. Кәсіподақ қозғалысы сол кездегі негізгі саяси бөліністерді көрсетіп, негізінен социалистік және коммунистік бағыттар бойынша бөлінді. Кейінгі онжылдықтарда кәсіподақтардың мүшелігі едәуір кеңейіп, белсенді кәсіподақтар саны 1970-ші жылдардың ортасы мен 80-ші жылдардың ортасында шыңына жетті. Үндістандағы 70-ші жылдар саяси тұрақсыздықпен сипатталатын кезең болса, 80-ші жылдар нарықтық саясатқа, өнеркәсіпшілерді қолдауға және жұмысшыларға жасырын оппозицияға нақты бұрылыстың басталуымен сипатталды. Осы кезеңдегі екі маңызды оқиға болды 1974 ж. Үндістандағы теміржол соққысы және Үлкен Бомбей тоқыма ереуілі 1982 ж., соңғысы кейіннен ұзақ және күрделі тығырыққа алып келді.

Либерализация (1991 ж.) Қазіргі уақытқа дейін

Келесі кезең Экономиканы ырықтандыру 1991 жылы экономикаға мемлекеттің араласуының төмендеуімен, мемлекеттік сектордың жұмыспен қамтылу деңгейінің төмендеуімен және жеке секторды ынталандырумен сипатталды. Жеке сектордағы кәсіподақтарды біріктіру әрекеттері көбінесе қарсылыққа тап болды және жұмысшыларға мемлекеттік қолдаудың кеңінен алынып тасталуы олардың келіссөз күштерін одан әрі бұзды. Бұл саясат одақтасқан формальды сектор жұмысшылары санының тоқырауына алып келді.

Маңыздылығына біртіндеп ауысу Ресми емес сектор 90-шы жылдардың аяғынан бастап «формальды сектордағы бейресми жұмыспен қамту» кәсіподақтардың да осы жұмысшыларға баса назар аудара бастағанын білдірді. Бұл осы жұмысшылардың көбірек тіркелуіне және кейіннен кәсіподақ мүшелерінің көбеюіне әкелді. Орталық кәсіподақ ұйымдары (КТО) 1989 жылғы 13,21 миллионнан 2002 жылы 24,85 миллионға дейін біріктірілген мүшелерін ұлғайтты. Қазір барлық дерлік КСО-да ресми мүшелердің кем дегенде 20 пайызы бейресми сектордан келеді.

Үндістанның орталық кәсіподақ ұйымдары (КСО)

Жергілікті, фирма деңгейіндегі немесе салалық деңгейдегі кәсіподақтар көбінесе үлкен Федерацияларға қосылады. Елдегі ең ірі Федерациялар ұлттық деңгейде еңбекті ұсынады және олар белгілі Орталық кәсіподақ ұйымдары (CTU немесе CTUO). CTUO мәртебесін алу үшін кәсіподақ федерациясы кем дегенде төрт штат пен төрт салаға (ауылшаруашылығын қоса алғанда) таралатын кем дегенде 500,000 жұмыскерден тұратын тексерілген мүшелікке ие болуы керек. Кәсіподақ мүшелерін тексеру әдетте онжылдықта бір рет жүргізіледі және қазіргі кезде жаңа критерийлермен жаңартылған тексеру жүргізіліп жатыр, 2011 жыл - анықтама жылы.[5] Мүшелікті растауға байланысты қиындықтар кәсіподақтар мен нақты мүшелер талап еткен мүшелік арасындағы сәйкессіздіктерге байланысты болды. Бұл асқынулар соңғы жылдары бейресми сектор қызметкерлерін кәсіподаққа мүшелік туралы мәліметтерге кеңірек енгізгеннен кейін артты.

The Халықаралық еңбек ұйымы Еңбек министрлігі шартында CTUO ретінде ресми танылған 12 ұйымның тізімін жасады.[6]

2002 жылға арналған CTUOs тізімі
Қысқартылған сөзЕңбек одағыМүшелік (1989)[7]Мүшелік (2002)[7]Мүшелік (2013)[8][9]Саяси қатынасХалықаралық серіктестік
1AICCTUБарлық Үндістан кәсіподақтарының орталық кеңесі639,9622,500,000Үндістанның Коммунистік партиясы (марксистік-лениндік) азат ету
2AITUCБүкіл Үндістан кәсіподақтарының конгресі1,798,0932,677,97914,200,000Үндістанның Коммунистік партиясыДүниежүзілік кәсіподақтар федерациясы
3AIUTUCБарлық Үндістанның біріккен кәсіподақ орталығы802,8061,368,5354,700,000Үндістанның социалистік бірлік орталығы (коммунистік)
4BMSBharatiya Mazdoor Sangh3,117,3246,215,79717,100,000Раштрия Сваямсевак Сангх
5CITUҮнді кәсіподақтарының орталығы1,477,4723,222,5325,700,000Үндістан Коммунистік партиясы (марксистік)Дүниежүзілік кәсіподақтар федерациясы
6HMSHind Mazdoor Сабха923,5173,342,2139,200,000Халықаралық кәсіподақтар конфедерациясы
7INTUCҮндістанның ұлттық кәсіподақ конгресі2,706,4513,892,01133,300,000Үндістан ұлттық конгресіХалықаралық кәсіподақтар конфедерациясы
8LPFЕңбек прогрессивті федерациясы611,5061,900,000Дравида Муннетра Кажагам
9SEWAӨзін-өзі жұмыспен қамтыған әйелдер қауымдастығы539,523606,9351,700,000Халықаралық кәсіподақтар конфедерациясы
10TUCCКәсіподақтарды үйлестіру орталығы230,139732,7601,600,000Барлық Үндістан Алға Блок
11UTUCБіріккен кәсіподақтар конгресі229,225383,946Революциялық социалистік партия

Басқа кәсіподақтар мен орталықтар

(Толық емес тізім, алфавиттік тәртіппен)

WBSEWMU, Батыс Бенгалия штатындағы электр энергетикасы жұмысшылар одағы (CITU & EEFI-ге байланысты)

  • Webanker (Банк қызметкерлеріне арналған кәсіподақ)

Үндістандағы танымал кәсіподақ көшбасшылары

(Алфавиттік тәртіппен)

Сондай-ақ қараңыз

Әдебиеттер тізімі

  1. ^ «Мұрағатталған көшірме» (PDF). Архивтелген түпнұсқа (PDF) 2016 жылғы 10 қыркүйекте. Алынған 16 сәуір 2016.CS1 maint: тақырып ретінде мұрағатталған көшірме (сілтеме)
  2. ^ ""BMS ең ірі кәсіподақ Live Mint"".
  3. ^ КТО-ға кіретін кәсіподақтардың мүшелігін тексеру тәртібі, 2002 жылғы 31 желтоқсандағы жағдай бойынша (ТжМ, 2008 ж.)
  4. ^ Үндістанның еңбек жылына арналған кітап, 1946 ж
  5. ^ «Ағылшынша шығарылымдар». Pib.nic.in. Алынған 2 қыркүйек 2018.
  6. ^ «Оңтүстік Азиядағы жұмысшылар мен жұмыс берушілер ұйымдары (ХЕҰ Үндістанда)». www.ilo.org.
  7. ^ а б «1-кесте: 1989 және 2002 жылдардағы CTUO-ға мүшелік туралы жиынтық мәліметтер (уақытша)» (PDF). Еңбек құжаты. Архивтелген түпнұсқа (PDF) 2011 жылғы 9 сәуірде.
  8. ^ Dhoot, Vikas (6 сәуір 2013). «INTUC 3,33 миллион мүшені талап етеді; Cong-ге сауалнаманы күшейтуді талап етеді». Экономикалық уақыт. Алынған 3 ақпан 2020.
  9. ^ Менон, Срелатха (6 сәуір 2013). «Үндістан кәсіподақтары өсуде, баяулауымен сәйкес келеді». Business Standard Үндістан. Алынған 3 ақпан 2020.